كیستی كه من
این گونه به اعتماد
نام خود را با تو می گویم،
كلید خانه ام را در دستت می گذارم،
نان شادیهایم را با تو قسمت می كنم،
به كنارت می نشینم و بر زانوی تو
این چنین آرام به خواب می روم؟
كیستی كه من این گونه به جد
در دیار رویاهای خویش با تو درنگ می كنم؟
احمد شاملو